afscheid

Helaas moeten we dadelijk afscheid gaan nemen van ons hondebeest.
De dierenarts heeft vanochtend een echo gemaakt en die liet eigenlijk niet echt een heel duidelijk beeld zien. Het kon vriezen maar ook dooien, was zijn opmerking

Dus toch maar besloten om dan in ieder geval een operatie te doen, zodat we zeker zouden weten wat er aan de hand was.

En het is mis. Heel erg mis. Zo mis dat we dadelijk afscheid gaan nemen en dan krijgt ons prachtige, mooie, stoute, liefste hondebeest een spuitje en zal ze overlijden.

pfffff

En hoewel ik dan heel nuchter ben in heel veel dingen en zeker ook in deze beslissing ben ik dan toch ook wel weer heel erg emotioneel. Zit ik dus te sniffen nu achter de computer.

Pffff

Groetjes Plien

vervolg van de ziekenboeg

want helaas zit er een vervolg aan te komen...

Met manlief gaat het gestaag de goede kant op, gelukkig. Over manlief gesproken, afgelopen nacht was het 19 jaar geleden dat we voor het eerst zoenden... nog een jaar en dan zoen ik m langer wel dan dat ik m niet zoende!!

Met kindlief gaat het ook goed. Zij huppelt vrolijk door het leven, heerlijk om te  zien.
Ze geniet van alles wat met de Sint te maken heeft! Gister is ze, gesminkt en met een pietenmuts op naar haar hobbyclubje geweest (pas 8 en het hobbyvirus heeft al toegeslagen!) en daar is ze per ongeluk bijna meegenomen door de pietjes die kadootjes kwamen brengen! Gelukkig lette een van de juffen goed op, zij had goed geteld!

Met mij ook geen problemen, buiten de "normale" dan *Ü*

Neee... het hondebeest is flink ziek. Echt ziek. Een tijdje terug ging het al niet zo goed,  maar ze knapte eigenlijk na een paar dagen weer op. Tot afgelopen dinsdagavond. Gister kwam ik beneden en toen lagen er weer hele donkere plasjes... en dat werd erger en erger. Vanavond kon ik na het werk nog bij de dierenarts terecht en het is niet goed met haar. Hij vermoedt baarmoederontsteking of erger... morgenvroeg krijgt ze een echo en als het operabel is gaat ze direct onder het mes.

Weet je, dat hondje was van mijn mama. In december 11 jaar geleden, op de dag van mijn eerste terugplaatsing van mijn eerste IVF-behandeling kwam ze bij mijn mama in huis. Ze heeft alles meegemaakt. Al die pogingen, miskramen.. uiteindelijk ook de geboorte van mijn kindje en daarna de scheiding van mam en pa en het hele ziekzijn en overlijden van mama... en dit kleine hondje is al wat ik nog heb van mijn mam.

Duimen jullie mee? Dat het morgen is wat ze denken en niet nog erger? En dat ze goed door de narcose komt? De arts denkt echt dat ze daarna nog een hele tijd mee kan en ook dat ze echt wel sterk genoeg is voor de operatie, maar hij kan (natuurlijk) geen garanties geven....

Niets "quilterigs" deze keer.... maar thx voor het lezen!

Groetjes, Plien

's morgens heel vroeg...

Jeetje, wat vroeg. Normaal om deze tijd draai ik me nog eens om (7.00 uur...!)

Maar we hadden gisteren een uitje van het werk en omdat manlief en ik bij dezelfde baas werken betekend dit altijd oppas. Broer en zoon kwamen op dochter passen en dat was dus voor iedereen feest want dan blijven ze slapen.
Chipsjes op tafel en dan maar keten met papa/oom...

We moesten alleen wel heel vroeg opstaan dus, want broer moest zoon weer terug naar z'n mama brengen!

Gezellig hoor! Twee van die "ochtendhumeurige" koppies op de bank voor de tv ! ;o))

Maar... wat doe je dan als je toch al wakker bent?
Tja.. lekker met een kopje thee ff een rondje bloggen! En als de computer dan toch aan is, kan er ook wel een heel kort blogje uit het toetsenbord rollen!
Even nadenken over de komende week...

Deze week heb ik gelukkig helemaal geen avonduitjes op de kalender staan. Vorige week was dat wel anders, toen had ik echt iedere avond iets, behalve maandag en zaterdag. En hoewel dat allemaal leuke dingen waren, breekt me dat dan toch op.
Deze week alleen werken en dat betekend extra tijd om te hobby-en!

Ik kan niet wachten tot vanavond!

Groetjes, Plien

Al bezig met Kerst

Dit jaar doe ik erg mijn best om de quiltjes waar ik vorig jaar al aan begonnen ben toch af te krijgen. Vóór Kerst!
Wij zijn echt nog heel erg van de Sint en vooral mijn dochter(tje) vindt deze tijd geweldig!
Het grote geheim leeft weer helemaal en dat is heerlijk. We gaan er dan ook helemaal in op.

Dit weekend kwam hij weer in het land en dus zaten we voor de buis. En zagen we tot onze grote schrik de pieten per ongeluk geld uitdelen ipv pepernoten! Al het geld dat Sint meegenomen had om kadootjes te kopen... oi... als dat nog maar goedkomt.
Sint zei ook dat die zaterdagavond alle kindjes hun schoen mochten zetten en dus stonden er hier ook drie schoentjes voor de deur. Drie ja, want ons kind vond dat "echt iedereen hoor mam" zijn of haar schoen moest zetten. Dus op een stoeltje, zodat het goed te zien was en dat ons hondebeest er niet makkelijk bij kon stonden keurig onze schoenen, een bakje water en een stuk wortel voor het paard en voor Piet een pilsje (al vanaf het begin traditie bij ons, een pilsje voor pietje...LOL)

En gelukkig zat er 's ochtends wat in de schoen, voor ieder een lekkere chocolade letter. Er lag ook een klein zakje met pepernoten. Zo slim hè, van die pieten... pepernoten in een zakje, zodat hondebeest en poezemonster er niet bij konden!

't Pilsje was op, natuurlijk... *Ü*

Maareh, het Kerstproject... zie hier:

Leuk toch? nog een paar avondjes en dan kan de bies erom heen. Dat vind ik altijd het allermoeilijkste, gek hè? Toch eens gaan kijken of ik daar niet eens hulp bij kan krijgen, een workshop ofzo...

Liefs, Plien

Update ziekenboeg

Hier alles weer oké hoor. Bijna oké tenminste.

Dochterlief hoest helemaal niet meer. Ik snif en snuf eigenlijk ook niet meer.
De enige echte zieke is hubbie... Zijn been is wel al wat verbeterd, maar het gaat langzaam... heel langzaam.

Op quiltgebied gebeurt er een hoop! Ik heb een paar kerstdingetjes van vorig jaar nu verwerkt in een klein quiltje. Dat ben ik nu aan het quilten... het wordt prachtig!

Niet te geloven trouwens dat het al weer bijna kerstmis is. Ongelofelijk, wat vliegt de tijd. Nog ff en dan is het al 2013... Hebben jullie dat nou ook? Dat je zo tegen het eind van het jaar een beetje melancholisch wordt? Een beetje gaat zitten mijmeren over alles wat er gebeurd is en zo. Bij mij begint dat altijd al vroeg ;o) Daar ben ik me van bewust hoor! en ik weet uit ervaring dat dit nu alleen maar erger wordt LOL

 Nee, deze tijd van het jaar vind ik heerlijk en tegelijkertijd ook een beetje moeilijk.

Ik geniet van het gezellige. Vroeg donker buiten, kaarsjes aan, grappige kleine lichtpuntjes door de hele kamer (beloofd, ik maak volgende keer een paar fotootjes.. ). Lekkere luchten buiten, heerlijk, de geur van de herfst!
Ook qua kleding vind ik dit een fijn seizoen. Laagjes, zwart met een accentkleur, sjaals, laarsjes... ik ga los!

Deze maand en de komende maand staan toch ook altijd wel een klein beetje in het teken van mama en haar laatste weken. Dit jaar schrijnt het minder dan vorig jaar, maar toch dwalen mijn gedachten zo geregeld af naar deze tijd twee jaar terug. Vrij normaal denk ik...

Kortom... beetje mijmeren... lekker dikke sokken aan, theetje en een handwerkje...

Ja, het genieten overheerst!

Liefs, Plien

Oja, heerlijk ook, het hele Sinterklaas-gedoe! Dochter is nu 8 jaar en zit er nog helemaal in. Iedere dag Slot Marsepeinstein, het sinterklaasjournaal, zaterdag de intocht, taai taai, pepernoten en dan zo'n heerlijk snoetje, vol verwachting op de bank, dicht tegen me aan....

GENIETEN... ik zei het al!

Rangrangerang rangrang....

Zoiets gaafs gedaan!!

Vandaag hebben we van het werk een personeelsdagje gehad en het was SUPERLEUK !
Helemaal gaaf. We hebben de hele middag op een solex rond gereden. Geweldig.

Een van mijn collega's had een route uitgestippeld en wij maar scheuren op die solex. Nooit geweten dat die dingen nog zo hard gaan. Ik heb "vroeger" wel een brommer gehad en die reed toch ook niet heel langzaam, maar dit was ook gaaf.

Helaas heb ik geen foto van mij op dat ding, jammer....

Groetjes, Plien

Ziekenboeg...

Alles gaat hier de goede kant op hoor! Dochterlief hoest al minder en mijn gesnuf en gesnif wordt niet erger (en dit is makkelijk te hebben, dus ik overleef het wel!)

Mannetje hangt nog altijd ziek rond. Sjokt wat van de bank naar de computer, naar bed en dan weer naar de bank, maar dat mag als je ziek bent, toch?

Hondje is oud en sukkelig... maar even afwachten...
We hebben altijd een yorkshire terrier gehad. Helaas is zij in 2010 doodgegaan op de prachtige leeftijd van 12 en een half. Die we nu hebben is altijd van mama geweest, ik heb haar eigenlijk een beetje "ge-orven"....
Zij is van 2001 dus inmiddels ook al 11 jaar oud. Echt even afwachten dus wat ze doet.

Hier liggen ze lekker op mama's deken... ons poezenmonster (want ohohoh wat een stouterd ;o)) en ons hondebeest...

Verder heb ik nog een mooike... voor in mijn quilt. Deze heb ik gemaakt voor mijn buuv en mij. Je hebt al eerder iets over haar kunnen lezen in een ouder blogje. Maar wij kleppen en kakelen en kletsen heel wat af! En dus moet dat in mijn quilt, toch?

En dan als laatste een foto van mijn allereerste patch- en quiltpoging. Een jaar of 4 geleden ben ik hiermee begonnen. Van oude overhemden van mijn man. Het is bij deze losse lapjes gebleven, ik weet niet eens waar ze zijn nu... maar het "moeilijkere werk" lokte...

Ik wilde 'm wel effe delen met jullie!

Nou, rest mij niets anders meer dan iedereen een fijne avond te wensen! Enneh... Inge, welkom terug! 

Groetjes, Plien

Oja, Yvon... ik heb het geprobeerd met een kabeltje en mijn fototoestel maar helaas werk het niet ;o( 

Toch bedankt voor de tip!

zwak, ziek en zielig...

.. Nee, ik niet! maar ik ben dan ook zo'n beetje de enige hier in huis.

Manlief is nu al 11 dagen geveld door wondroos aan zijn been. En vandaag zijn we er zelfs voor naar het ziekenhuis geweest, de huisarts wist ook niet meer wat hij ermee aan moest.
Eerlijk is eerlijk, zo erg als nu heeft hij het nog niet eerder gehad en ik heb me de afgelopen dagen dan ook echt wel heel erg ongerust gemaakt. Nog wel, alleen weet ik nu heel zeker dat hij in goede handen is. Hij mag zich namelijk de komende tijd twee keer per week melden op de verbandkamer van het ziekenhuis om zijn been uit- en in te laten pakken!

Maar hij is er nu al ruim anderhalve week ziek van en we weten het allemaal... mannen die ziek zijn.....

:o)

Nee hoor, hij houdt zich kranig....

Dan is dochterlief al een paar dagen aan het kwakkelen. Niet echt ziek, maar ook niet 100% fit. Flink hoesten en proesten, zoals 3/4 van de kinderen op dit moment...
Hoestdrankje, aai over haar bolletje en een dikke knuf en mijn meiske komt gelukkig de dag ook wel door. Morgen heeft ze een studiedag, dus lekker helemaal niets hoeven... een hele dag lang. HEERLIJK !

En dan ons hondebeest. Ze is al 11 jaar en dus een dametje op leeftijd. Ook niet helemaal fit. Ze ligt maar een beetje zielig te wezen in een hoekje van de bank en hoeft zelfs geen koekje! Echt zielig dus ;o)

En ik... heb nergens last van. Nou ja... nergens...?
Ik snif en snuf en haal iedere drie minuten mijn neus op. Maar ziek? Echt nie!

Groetjes, Plien

foto's enzo

Ein-de-lijk heb ik een manier gevonden om foto's op de computer te krijgen...

't zit zo:

Ik heb een hele leuke kleine camera... maar geen oplader meer. Ik ben m denk ik op onze laatste vakantie vergeten terug mee naar huis te nemen. 

Dikke pech, want nu kan ik niet bij de foto's die erop staan. 

De afgelopen paar weken heb ik geregeld met mijn telefoon foto's gemaakt en die heb ik zojuist op de computer gezet. En nu ga ik proberen of ik een paar van de foto's op m'n blog gezet krijg. Ik wil namelijk heel graag laten zien wat ik de afgelopen tijd gedaan heb ;o))

Kom 'tie...

Eerst de beloofde kikkers. Gemaakt voor een vriendin die het weer aan de pas bevallen juf van haar jongste kind gaf

Achterkant / voorkant

Helaas heb ik nog geen foto van dat ie helemaal af is... 

Dan van het boxkleed dat ik voor een collegaatje maakte. Inmiddels is zij bevallen van haar tweeling!

Klein detail

Dan heb ik ook nog een heel aantal foto's van de quilt die ik voor mijzelf aan het maken ben. "Officieel" is het de octoblom uit de Quilt enzo. Maar ik heb 'm (natuurlijk) aangepast... 

Ik vond en vind niet alle blokjes leuk om te maken. Ik vind ze niet allemaal bij mij passen... Dus maak ik ze niet allemaal. Ik kies eruit wat ik mooi vind en verzin een paar nieuwe. De meisjes, theepotjes, mandjes en een paar anderen komen uit de Quilt enzo. De grote harten heb ik zelf bedacht, evenals de boom. Verder heb ik de letters vervangen door de sticherietjes uit de LIB!

Dus Inge, ik ben eraan begonnen, aleen anders dan verwacht!

Let op, hier volgende de foto's!

Deze foto heb ik gemaakt na de eerste twee weken patchen.

Toen ben ik er al zoveel mogelijk tussenlapjes aan gaan naaien, dan zie je direct hoe het gaat worden:

En nog een:

Een paar details....

Hij wordt leuk toch?

Mijn excuses voor de "slordige" compositie van de foto's, maar het lukt me niet om ze mooi en netjes lang elkaar te krijgen... 

Dus, druk druk druk hier. Inmiddels heb ik een stuk of 40 lapjes helemaal af, maar moet ik dus nog iets van 50. Binnenkort zal ik ge eens op een matras gaan spelden zodat ik een beetje een idee krijg hoe groot ie wordt. Wie weet ben ik dan ineens verder dan ik dacht! 

Ik beloof foto's te maken met mijn telefoontje zodat ik dat dan ook hier kan laten zien! 

Groetjes, 

Plien