gevloerd... letterlijk en figuurlijk

Oké. Ik heb mijn kop heeeeel lang in de overbekende zandbak gestoken, maar sinds gisteren heb ik hem officieel uit de zandbak getrokken.
Ik ben gevloerd.

In december ben ik al eens 's nachts naar het ziekenhuis geweest omdat het niet goed ging met me. Toen waarschuwde mijn huisarts al, en mijn therapeute ook trouwens, dat ik echt nu eens moest gaan luisteren naar mijn lijf en naar de grenzen die mijn lijf me aangaf. Dat ik daar niet langer voor moest weglopen.
Maar... eigenwijs is ook wijs, ik vond dat ik niet moest zeuren, dat er wellicht nog wel een tandje bij kon en dat ik vooral niet zielig moest gaan doen.
Nou... fout gedacht denk ik.

Dat tandje erbij ging echt niet meer. Zielig doen en zeuren wil ik nog steeds niet, maar ik ben gevloerd. Ik sliep bijna niet meer, ben ongelofelijk moe, heb een heel kort lontje (echt heel kort, vraag maar aan hubbie...) en ik kan niet meer lachen. Ik lees bijna niet meer, kom niet aan het huishouden toe en wordt zelfs niet meer vrolijk van mijn lapjes en huisjes.... Tijd om in te grijpen dus.
De afgelopen weken heb ik me echt door de dagen heen gesleept. Uit een soort van overdreven arbeidsethos vond ik dat ik mijn lopende projecten tot een goed einde moest brengen. Gisteren heb ik de laatste afgerond en vanaf vandaag blijf ik een tijdje thuis.

Ik moet echt even uitrusten... van alles. Ben zo moe dat ik niet eens meer goed kon / kan nadenken. Maar tegelijkertijd zag en zie ik zo enorm op tegen thuis zitten. Thuis zitten en nergens naar toe kunnen. Vroeger ging ik op mijn vrije dagen altijd naar mijn mama. Gingen we samen leuke dingen doen, winkelen, handwerken of gewoon koffie drinken.  Nu mama gestorven is kan ik niet meer thuis zitten en niets doen. Het slaat me helemaal lam. Dan zit ik maar op de bank, de uren weg te kijken. En ben ik 's avonds doodop van alles wat er door mijn hoofd schiet. Van de tranen die ik niet huil...

Nu is het half twee 's middags en mijn eerste halve thuisdag zit erop. En ik heb er nu al genoeg van! ;o)

Ach... er zitten ook wel voordelen aan, vast wel. Ik kan misschien mijn achterstand op de huisjes inhalen (in mijn huisjesmand is het volgens de laatste teller 8 januari... dus dan hebben jullie vast een idee hoe de stand ervoor staat). En ik kan misschien eindelijk de rood/rose/witte quilt van mijn dochter afmaken. Een week of wat geleden heb ik via marktplaats een quiltstandaart gekocht. SUPER!! De eerste steekjes zijn gemaakt en het is een verademing. Niet meer de hele quilt opgepropt op de bank... Oja, van die quilt kwam trouwens de letterlijke gevloerd vandaan.

Heeft een van jullie al eens geprobeerd een quilt te dubbelen terwijl er een soort van katmonster van een paar maanden oud in dezelfde kamer rondstuift???? Ik lag op de grond gevloerd van het lachen!
Iedere keer had ik de onderlaag goed liggen, zelfs met plakband aan de grond vastgeplakt. De tussenlaag erop, de top erop... dan had ik de ene kant goed liggen, mooi strak en wilde ik beginnen met spelden en takkeren (zeg je dat zo? ) ... dan voelde ik de hele quilt opschuiven!
Ik heb het even aan zitten kijken en heb spijt dat ik geen filmpje gemaakt heb!

Hij (het kattemonster) dook helemaal ineen, zwiepte heen en weer met zijn staart.... sprong als een soort van... weet ik wat de lucht in en landde dan keurig op de quilt, schoof heerlijk een eindje door tot hij tegen mij aan tot stilstand kwam. Dan loerde hij (echt loeren, ik heb er geen ander woord voor ;o)) ) schuins naar me en liep heel statig en tevreden weg. Ik mopperen natuurlijk (nadat ik uitgelachen was) en dan draaide ik me om om de verschoven kant recht te trekken.
Het monster was intussen om mij heen naar de andere kant van de quilt geslopen.... en vanaf daar herhaalde alles zich!

Ik kwam niet meer bij! Het was zo'n grappig gezicht! En het monster keek iedere keer zo tevreden en voldaan....

Na een paar keer heb ik de plantenspuit erbij gepakt, want ik schoot niets op!

Uiteindelijk was de quilt gedubbeld en nu ga ik braaf (dagbesteding ) weer verder met quilten! En als ik klaar ben ga ik weer verder met de huisjes.... Ik ga wel een paar rondjes doen om te zien hoever jullie al zijn gekomen. Ik heb al zulke mooie maaksels voorbij zien komen....

Liefs Plien

achterstand....

Hallo!

Allereerst even vanaf hier voor iedereen de beste wensen voor in dit nieuwe jaar (dat al niet zo heel erg nieuw meer is!)

Vandaag heb ik eens rondgekeken naar huisjes... Wat grappig dat ieder er zijn eigen draai aan weet te geven! En wat een prachtige bouwwerkjes heb ik al gezien!

Hier gaat het bouwen langzaam, maar toch wel voorspoedig. Ik ben bang dat de kleinkinderen van Inge mijn bouwsels maar heel saai vinden... Ga maar eens bij haar kijken wat zij voor prachthuizen fabriceren!
Mijn huizen zijn in een kleur. Ik heb een mengsel geprobeerd, maar wat bij een ander heel mooi is, lukt bij mij dan weer net niet. Ik ben daar ook zo raar in, durf niet goed van die wilde combinaties te maken. Ik ben daar een beetje raar in. Ik zal bijvoorbeeld ook niets snel grijze schoenen aandoen als ik verder niets grijs aan heb (ja lach maar, ik vind dat zelf ook altijd raar, maar tja, iedere gek z'n gebrek toch...?)

Morgen of overmorgen foto's. Ik ben nu heel hard aan het werk om de achterstand in te halen. Het is nu 8 januari, dus zou ik bezig moeten zijn aan mijn 8ste huisje.... helaas.. Ik heb huisje 4 nu af. 5.6 en 7 liggen getekend en wel in de doos.
Tot mijn verdediging moet /wil ik er wel bij zeggen dat ik ze meteen aan elkaar maak... Ik ken mijzelf. Anders heb ik strakkies 366 huisjes en geen zin meer om ze allemaal aan elkaar te maken....

Wordt vervolgt en iedereen succes met bouwen!