zaterdag 10 december 2011

weekend... vol knikkerzakjes!

Ai ai, is dat wat! Ik borrel helemaal van begin-kriebels voor de huisjesquilt en ik wil heel erg graag de twee (!) kerstquiltjes afmaken... maaaaar... eerst MOETEN die knikkerzakjes af en de deur uit! Ik heb beloofd dat ik ze aanstaande woensdagavond bij de ontvanger inlever, dus... ik moet er nu nog 4 en pfffff ik ben ze beu!
Helemaal niet eigenlijk, maar het is meer dat ik ze beu ben omdat ze nu moeten. De afgelopen twee maanden heb ik iedere keer als ik er zin in had een of twee gehaakt. En als ik er geen zin in had, deed ik iets anders. Maar nu moet ik echt knikkerzakken haken en dan heb ik er (natuurlijk) geen zin in!

Nog even doorbikkelen en dan zijn ze klaar!

Vandaag heb ik geprobeerd de kerst-kaart-houder-quilt (iedere keer wordt de naam langer LOL) af te maken. Ik ben afgelopen donderdag begonnen, maar dat was geen goede dag. Er kwam werkelijk niets zinnigs uit mijn vingers, ik bleef maar naadjes uithalen en de naaimachine uitzetten (en weer aanzetten... dat dan weer wel ;o))
Afgelopen donderdag was het een jaar geleden dat mijn mama overleed... ik zag van te voren erg tegen deze dag op. Ik had ook speciaal vrij genomen en eigenlijk had ik bedacht dat ik naar de kust zou rijden. Maar met die storm leek dat me niet zo'n heel goed plan... ik ben lekker thuis op de bank blijven hangen. Het is me "meegevallen", als je dat zo kunt noemen.
Weet je wat het is? Ik was niet méér verdrietig. (ook niet minder...) Ik heb wel teruggedacht aan de dag een jaar geleden. Ik heb een kaars bij mam aangestoken en een stokje wierrook gebrand (was DH heel erg blij mee... niet dus! ) en aan mam gedacht.
Pff een jaar al voorbij....

Ik houd erg veel van de zee, daarom had ik vooraf eigenlijk ook bedacht dat ik daar naar toe wilde. Ik wordt heel rustig van de zee, ik weet niet goed wat dat is. Mijn favoriete plekjes zijn Zoutelande, Oostkappelle, Domburg, zo die hoek. Ik kan daar uren tegen een duin aan hangen en naar de golven kijken, het liefst in rustige (dus koudere) tijden. Heerlijk.
Ooit vond ik daar in een klein winkeltje een heel mooie kaart met daarop een heel mooi gedicht. Ik moest zo huilen toen ik het las. Ik heb de kaart mooi ingelijst en bij mama neergezet.

Ik voel de zee
ik voel de wind
Het doet vandaag
iets minder zeer
Het missen 
wordt niet minder
maar steeds 
een beetje meer

Zoooo mooi, zo waar... 

Liefs Plien

Oja, het gedicht is van Challa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten